دستان آسیب روی یقه فرهنگ را جدی بگیرید!
تاریخ انتشار: ۷ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۶۱۸۹۵۱
مجتبی احمدی ؛ دبیر سرویس فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا؛ گاهی آسیب شناسی ناهنجاری ها در اطراف اتفاقات فرهنگی به مراتب مهم تر و موثرتر از پرداختن به ناهنجاری ها در جغرافیای آسیب است چرا که محیط تعریف شده عملا افراد خودش را دارد و پیدا کردن شخص نابه هنجار کار سختی نیست. اما گاهی در دنیایی که قرار است ناجی انسانها باشد شاهد چاله چوله هایی هستیم که می تواند تاثیری برعکس در به مقصد رساندن افراد باشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
سینما محلی است برای سرگرمی سازی ، فرهنگ سازی و انتقال داشته های افرادی که حس می کنند از طریق این مدیوم می توانند حرف های مهمشان را به گوش مخاطب برسانند اما ماجرا وقتی حساس می شود که بدانیم این رسانه و مدیوم خاص با توجه به مخاطبش در بسیاری از اوقات به دلیل اعتمادی که به خالق اثر و رسانه دارد با آن حس هم ذات پنداری می کند و از آن تاثیر می گیرد و این اوج ماجراست اگر ندانیم چه می گوییم و مراقب نباشیم که این محتوا می تواند مسیر زندگی افراد را تحت الشعاع قرار دهد.
اخبار ، ادبیات ، رفتار ، گفتار و حتی برخوردها و لحن های ما در انواع رسانه ها دیده می شود وقتی قهرمانان آثار نمایشی به سمت این الگوسازی می روند ماجرا متفاوت است.
اگرچه در حوزه سریال سازی و به خصوص تولیدات آثار جذاب در شبکه نمایش خانگی به رشد و موفقیت های چشمگیری دست پیدا کرده ایم اما نمی توان کتمان کرد که یکی از نقاط قوت سریال سازی کماکان در رسانه ملی و شبکه نمایش خانگی و حتی سینما اعتمادی است که مخاطب به تولیدات داخلی دارد و در روزگاری که انواع و اقسام مدیا در اختیار مخاطب با سنین مختلف است اما کماکان قابل لمس است که مخاطب ایرانی علاقمند است سریال مطبوعش را در میان تولیدات داخلی بیابد و حتی برای دیدن فیلم های مورد علاقه اش آثار ایرانی را در سالن های سینما دنبال کند.
سالهاست در بحث سانسورها و محدودیت ها و معذوریت های عرفی و اخلاقی که برخی سلیقه ای است و برخی چارچوب مشخص ایرانی دارد گفته ایم و هر جا نیاز باشد باز هم به نگاه سلیقه ای بعضی از مدیران نقد و چالش خواهیم داشت که چرا باید دست تیم تولید و نویسندگان در به روز کردن آثارشان و پرداختن به خطوطی که شاید مدتها از آن به عنوان خطوط قرمز یاد شده است باز نیست و چرا اجازه نمی دهیم نویسندگان برای رسیدن به باور مخاطب به سراغ ناهنجاری های روز جامعه بروند و آسیب های اجتماعی در اطراف مردم را واقعی تر به تصویر بکشیم؟
همیشه به دنبال این بودیم که با رعایت چارچوب ها و موازین عرفی و اخلاقی مدیران را به این نقطه سوق دهیم که برای حفظ مخاطب باید از خط و ربط های نامربوط فاصله گرفت و اجازه داد هنرمندان بدون خود سانسوری به سراغ موضوعات و اتفاقات روز بروند.
اما گاهی کار به جایی می رسد که نیاز است خودمان یقه خودمان را بگیریم تا این فرصت به سلیقه های افراد ناکاربلد داده نشود تا از آب گل آلود ماهی خود را بگیرند.
در برخی از سریال ها ما بدون هیچ تعارفی به سراغ الفاظ رکیک و دور از شان فرهنگ ایرانی رفته ایم که این مسئله کمی برای خانواده ایرانی جای گلایه دارد.
از آنجا که این روزها همه اعضای خانواده پای سریال های شبکه نمایش خانگی می نشینند و برخی از سریال ها جدا از محتوای مرتبط یا غیر مرتبط گروه سنی مختلف را معطوف خود می کند طبیعی است جدا از مراقبت موضوعی باید به الفاظ و ادبیات و لحن های سریال در دیالوگ نویسی دقت بالا شود .
بازیگران محبوب حتی در نقش های منفی هم باید با مراقبت بسیار به سراغ دیالوگ های نامربوط بروند و استفاده از انواع فحش و دشنام با هر هدفی نیازمند یک قالب مشخص و معین است نه اینکه در طول یک سریال بارها شاهد استفاده از الفاظ نامرغوب باشیم و حتی شخصیت قهرمان سریال هم در فیلمنامه مجوز این را گرفته باشد که از هر ادبیاتی که می خواهد استفاده کند.
حتما شما هم فراموش نکرده اید که سالها تکیه کلام های سریال ها به سرعت نقل محافل می شد و بر اساس اینکه از زبان کدام بازیگر شنیده می شد در جامعه میان افراد مختلف تسری پیدا می کرد و این مسئله شاید سالهای سال در کلام مخاطب ایرانی جای خوش می کرد و چه بسا به ادبیات روز تبدیل می شد.
حالا فکر کنید قرار است نوع دیالوگ های بازیگران امروز هم به لفظ روز مردم تبدیل شود . مگر می شود با هیچ قدرتی آن را از میان سخنان مردم بیرون کشید.
از آنجا که گروه سنی کودک و نوجوان به سرعت می آموزند و دیالوگ های سریاله ها برایشان ماندگارتر است پر واضح است که خانواده ایرانی نگران این مطلب باشد و نخواهد فرزندش را با رسانه ای که ممکن است ادبیات و کلام او را تحت تاثیر قرار دهد تنها بگذارد.
نکته ای که به لحاظ تخصصی نیز در این مسئله جای بحث و گمان دارد استفاده از برخی کلام و ادبیات نامرغوب گاهی می تواند به رنگ آمیزی شخصیت و جایگاه درام در موقعیت های مختلف کمک فنی داشته باشد.
در واقع گاهی اوقات کلام نامرغوب بخشی از شخصیت یک کاراکتر است که می تواند تعریفی از او به مخاطب منتقل کند که می تواند در اندازه های محدود مورد استفاده قرار گیرد نه اینکه به صورت اغراق شده ای تمام شخصیت ها زبانی دور از اخلاق را در پی بگیرند و عملا این مسئله در تاثیر گذاری درام نیز موثر خواهد بود.
آیا اینجا سیگار کشیدن ممنوع نیست!
سیگار کشیدن یکی از افه های مرسوم آثار سینمایی در دنیاست که اتفاقا کارخانجات معروف و البته بعدها محبوب تولید سیگار از این موقعیت تجاری و تبلیغاتی نهایت استفاده را بردند تا ضمن معرفی محصولاتشان به همه مردم دنیا متاسفانه بسیاری از افراد را به استعمال دخانیات هم تشویق کنند.شاید بیزینس سیگار بیشترین استفاده را از جغرافیای سینما برای نمایش و تبلیغ این سرگرمی مضر داشت چرا که با استفاده از بازیگران معروف جهان فرصتی را در دل درام ها ایجاد کرد تا افراد در حین هم ذات پنداری با شخصیت های قصه ها خود را در آن موقعیت حس کرده و خواسته یا ناخواسته به سمت دخانیات کشیده شوند. اینکه سینما در انتقال مفاهیم اخلاقی و فرهنگی اصولا نقش موثر دارد و بسیاری از رفتارهای انسانی در دل قصه های داخلی و خارجی به مخاطب منتقل می شود و نمونه های بسیاری گواه بر این مسئله دارد که سینما تاثیر بسیاری در روند زندگی افراد داشته است اما فراموش نکنیم که گاهی هنر هفتم با پرده نقره ایش مسیر زندگی افراد را به ناکجا آباد نیز کشانده است و ضد قهرمان ها گاهی از قهرمانان در شکل گیری شخصیت افراد تاثیرگذارتر بوده اند .
بارها دیده شده است که رفتارهای زشت و ناپسند و تکیه کلام های دور از شان و عرف از آثار نمایشی چه داخلی و چه خارجی به جامعه انعکاس پیدا کرده است و ویژگی های رفتاری استاندارد به اندازه وجوه نامرغوب بر بطن جامعه تاثیرگذار نبوده است. گاهی اوقات ناهنجاری های اجتماعی برای یادآوری و عبرت در دل درام ها جای می گیرند اما انتخاب نادرست و بجا تاثیری معکوس داشته و تماشاگر اثر برداشتی نادرست از پیام داشته است. با این مقدمه نسبتا بلند به دنبال این هستیم که جایگاه سیگار را در درام ایرانی یک بار دیگر معنا کنیم و به این نکته برسیم که آیا استفاده از سیگار بخشی از تعریف شخصیت و موقعیت سکانس است؟ آیا استفاده از سیگار آن هم تا این حد در اکثر آثار سینمایی و شبکه نمایش خانگی کار راه انداز است که کارگردان برای پر کردن لحظات سکوت و گاهی اوقات چالش های صحنه و در اوج نگاه داشتن سکانس مجبور است به دست بازیگرانش سیگار بدهد؟ آیا استفاده از سیگار حس خاصی را از آن سکانس به مخاطب منتقل می کند؟ یا این افه نمایشی تنها قابی جذاب به بازیگر می دهد تا بازیگر برای مخاطبش دوست داشتنی تر و اصطلاحا دلبر تر باشد! دلبری سیگار در میان دو انگشت برخی از بازیگران کار را به جایی می رساند که مخاطب در حین دیدن اثر علاقمند به استفاده از سیگار می شود پس چرا در نمایش لحظات اخلاقی نمی توانیم روی مخاطب مان تا این حد موثر باشیم و تماشاگر را به رعایت ادب و اخلاق و سکنات انسانی دعوت کنیم. اخیرا استفاده از سیگار در درام ایرانی به قدری پررنگ و متعدد شده است که دیگر نمی توان آن را بخشی از هابی یا سرگرمی یا ویژگی یک کاراکتر دانست و بر اساس استفاده از سیگار در طراحی شخصیت به تعاریفی متفاوت رسید. در گذشته استفاده از سیگار برای شخصیت های منفی و خاکستری تماشاگر را مجاب به باوری دیگر می کرد اما الان شخصیت های مثبت و منفی در لحظات مختلف بدون رعایت عرف و اخلاق و البته محل مناسب برای استفاده از سیگار تحت هر شرایطی اقدام می کنند و این مسئله حتی در طراحی میزانسن و قاب بندی دوربین و ارتباط با پارتنر نیز جایگاه نمایشی خودش را دارد که به نظر بهترین تبلیغ برای افراد مختلف برای استفاده از سیگار است و شک نکنید رسانه در این شرایط بیش از هر دوست یا رفیق نابابی می تواند مخاطبش را به استفاده از انواع دخانیات دعوت کند. در پلتفرم های شبکه نمایش خانگی که اتفاقا شخصیت های دوست داشتنی و محبوبی هم ایفاگر نقش های آن هستند بازیگری را می بینیم که در حالت عادی سیگار ی نیست و نقش او را به سمت استفاده از سیگار رهنمون کرده است جالب اینکه بازیگر محبوب این فیلم در استفاده از سیگار بسیار ناشیانه و نادرست عمل می کند. در سریال های پوست شیر ، سرگیجه، رهایم کن و ... که این روزها با طرفدار بسیار در شبکه های اجتماعی در حال توزیع هستند شاهد این نکته هستیم که سیگار مقوله جدانشدنی هر سکانس است و شخصیت های مختلف برای استفاده از دخانیات به هیچ چیز رحم نمی کنند. آیا این رفتار از سوی مدیران مرتبط قابل پیگیری است؟ آیا استفاده از سیگار در درام تا این حد حیاتی است؟ آیا جذابیت های سیگار تا حدی است که نمی توان آن را حذف یا کم کرد؟ ایا قبول نداریم که استفاده از سیگار توسط شخصیت های معروف بازیگری می تواند الگویی نامناسب در سنین مختلف محسوب شود؟ بد نیست کارگردانان و نویسندگان و حتی تهیه کنندگان نیز به این اغراق عجیب و غریب (که گاهی دیده می شود در سکانسی بازیگری سیگار در دست دارد اما بازیگر دیگر دو سیگار روشن می کند و یکی را در دهان پارتنر مقابلش قرار می دهد ) نیز توجه ویژه ای داشته باشند و تا این اندازه میزانسن ها را بر اساس استفاده از سیگار در میان بازیگرانشان طراحی نکنند چرا که نتیجه این ماجرا می تواند روی افراد خانواده خودشان تاثیرگذار باشد. جالب است بدانید برخی از بازیگران برای کمپانی های مختلف تولید سیگار کار تبلیغاتی انجام دادند و در ادامه به نام برخی از این افراد اشاره شده است. مرکز کنترل و پیشگیری بیماری آمریکا در تحقیقات 10 ساله از افزایش اعتیاد سیگار در میان نوجوانان خبر داده است. این مرکز علت اصلی افزایش مصرف سیگار در میان نوجوانان را فیلمهای بزرگ با هنرپیشه های محبوب که مدام سیگار می کشند ، عنوان کرده است.
نمایش صحنه های جذاب سیگار کشیدن ، مرحله اول برای سیگاری شدن نوجوانان و چه بسا افرادی که سیگار را ترک کرده اند، است . مطالعات مرکز درمان و پیشگیری از بیماری آمریکا اعلام کرده، جوانان و نوجوانان پس از تماشای این فیلم ها، رغبت زیادی به کشیدن سیگار پیدا می کنند. این مرکز از طریق نظرسنجی های متعدد و میزان فروش سیگار در سینماها به این نتایج دست یافته است.
همچنین این مرکز اظهار داشته 44 درصد بزرگسالان نیز سیگار کشیدن را پس از تماشای یک سکانس این چنینی فیلم، تجربه و آغاز کرده اند.
در دهه 1970 نمایش صحنه های سیگار کشیدن در سریالهای تلویزیونی ممنوع شد و کمپانیها به فیلمهای هالیوودی روی آوردند. کمپانیهای دخانیات آمریکایی به قدرت فیلمها اعتقاد دارند و برای این سکانسها پولهای هنگفتی خرج می کنند. نمونه آن برند آمریکایی «ماربرو» که محصولات دخانی خود را در 74 فیلم پرفروش آمریکایی به نمایش گذاشته است و در حوزه تبلیغات نیز بی نهایت فعال است. مطالعات نشان داده هر چه سکانسهای سیگار کشیدن کاراکترهای فیلم تأثیرگذارتر باشد ، فروش محصولات تا 70 درصد افزایش می یابد. در اینجا با 20بازیگری که سیگار کشیدن را به شکل مؤثری تبلیغ می کنند ،آشنا شوید.
«کلینت ایستوود» در فیلم «خوب ، بد ، زشت» محصول (1966)
«دنزل واشنگتن» در فیلم «روز تمرین» محصول (2001)
«جانی دپ» در فیلم «ترس و تاراج در لاس وگاس» محصول (1998)
«رابرت دونیرو» در فیلم «کازینو» محصول (1995)
«آدری هپبورن» در فیلم «صبحانه دریتفانی» محصول (1961)
«مارسلو ماسترونی» در فیلم «La Dolce Vita» محصول (1960)
«جان تراولتا» در فیلم «گریس» محصول (1978)
«جین پل بلموندو» در فیلم «بی نفس» محصول (1960)
«برد پیت» در فیلم «باشگاه مشت زنی» محصول (1999)
«آنجلینا جولی» در فیلم «دختر» محصول (1999)
«جک نیکولسون» در فیلم «چانیا تاون» محصول (1974)
«مت دیلون» در فیلم «اخراجی ها» محصول (1983)
«مارلون براندو» در فیلم «اتوبوسی به نام هوس» محصول (1951)
«جیمی فاکس» در فیلم «جانگو آزاد شده» محصول (2012)
«همفری بوگارت» در فیلم «کازابلانکا» محصول (1942)
«ری لیوتا» در فیلم «کود فلاز» محصول (1990)
«دیوید استراتایرن» در فیلم «شب بخیر و موفق باشی» محصول (2005)
«رایان کاستلینگ» در فیلم «مکانی فراتر از کاجها» محصول (2013)
«جیمز دین» در فیلم «شورش بدون علت» محصول (1955)
«لئوناردو دی کاپریو» در فیلم «رومئو و ژولیت» محصول (1996)
سیگاری‌های سینمای ایران
یکی از اکسسوار و هابی‌های مرسوم در سینمای دنیا که اتفاقا در تبلیغات، ماندگاری و اپیدمی شدن افراد، در جوامع مختلف بشری نقش بسیار زیادی داشته است مقوله «سیگار» در فیلمهای مختلف سینمایی است. شاید غیر قابل باور باشد اما حتی نویسندگان هم در فیلمنامه‌ها از این متریال برای تعریف شخصیت‌ها و حتی روند قصه استفاده می‌کنند و نمی‌توان کتمان کرد در بسیاری از مواقع «سیگار» تعریف درستی از شخصیت دارد و حتی در طراحی و پرداخت کاراکتر در دل قصه و حتی در معرفی آن به تماشاگر و دیگر شخصیت‌های آن داستان موثر است.
در اینکه «سیگار» و استفاده از آن در یک اثر فرهنگی چقدر درست یا غلط است و اینکه آیا شخصیت‌های سیگاری می‌توانند مخاطبان سینما را به سیگاری شدن ترغیب یا تشویق کنند، بحثی است که نمی‌توان به راحتی از کنار آن گذشت.
به هر حال ستاره‌های جذاب و پرطرفدار سینمای دنیا و حتی ایران با هر استایل و فیزیک می‌توانند روی روند زندگی مخاطبان‌شان تأثیرگذار باشند و حتی سبک و سیاق رفتاری، لحن و نوع برخورد با دیگران قطعا به سرعت در جامعه الگوبرداری خواهد شد.
اینکه یکی از ستاره‌های نامدار سینمای دنیا به خاطر استایل به دست گرفتن سیگارش به یکی از آکتورهای تبلیغاتی یکی از معروف‌ترین برندهای سیگار دنیا تبدیل می‌شود و حتی حضورش در فیلمهای مختلف با همین بهانه صورت می‌گیرد و عکس‌‌ها و فیلم‌هایش سالها در جهان سینما می‌چرخد، یعنی ستاره‌های سینما می‌توانند تأثیرات مثبت و منفی بسیاری روی مخاطبشان داشته باشند.
البته بحث استفاده از سیگار در بسیاری از آثار نمایشی، تئاتر، سینما و تلویزیون و به خصوص شبکه نمایش خانگی امری منطقی به نظر می‌رسد چرا که لازمه تعریف آن سکانس یا شخصیت در آن بخشی از قصه است و تنها کارگردان نگاهی زیبایی‌شناسی برای بهتر دیده شدن آن بخش از فیلمش نداشته است. اما امسال در جشنواره فیلم فجر در چند فیلم مختلف شخصیت‌ها بی دلیل و با دلیل دست به سیگار می‌شدند و تنها آکسسوار یا بازی مدنظر خالق فیلم این بود که از بازیگرش بخواهد در این سکانس به سراغ پاکت سیگارش برود، آن را روی لبانش بگذارد، فندک یا کبریت را روشن کند، زیر سیگارش بگیرد و با پُکی محکم برای لحظاتی رخ در رخ دوربین دود سیگار را در فضا پر کند و از این اتفاق به التهاب موقعیت و شخصیت‌ها بیافزاید!
اما در برخی از فیلمها مشخص نیست چرا باید بازیگر به سراغ سیگار برود و در واقع دست به سیگار شدن شخصیت؛
-نه دلیل دراماتیک دارد!
-نه دلیل روایتی دارد!
-نه با شخصیت مطابقت دارد!
-نه پُرکننده لحظات فیلم است!
-نه پاساژی است که سکانسها به هم بچسبند!
-نه زمان را در قصه تعریف می‌کند!
-و نه منطق دیگری در آن نهفته است!
تنها مشخص است که کارگردان یا گاهی اوقات خود بازیگر با استفاده از سیگار به دنبال پر کردن خالی‌های فیلمی هستند که برای تک تک لحظه‌های آن فکری نداشته‌اند و دم دست‌ترین انتخاب که همان استفاده از سیگار بوده راهکار فیلمساز در آن لحظه است.
این که گاهی اوقات سیگار کشیدن بخشی از شخصیت داستان است یک بحث است و اینکه ما با این رفتار غیرفرهنگی آموزه‌های غیراخلاقی را به مخاطبمان منتقل کنیم بحثی دیگر است که حداقل می‌شود گاهی اوقات با کنترل بیشتر و جایگزین کردن اکت‌ها و رفتارهای دیگر کم کم با تفکری جدید میزان استفاده از سیگار را که امسال در جشنواره فیلم فجر بیداد کرد کاهش دهیم.
آیا این خبر مفید بود؟
نتیجه بر اساس رای موافق و رای مخالف
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: سیگار فحش مجتبی احمدی استفاده از سیگار شبکه نمایش خانگی سیگار در میان ناهنجاری ها سیگار کشیدن گاهی اوقات شخصیت ها سریال ها بر اساس فیلم ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۶۱۸۹۵۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سد بزرگ ایران پر شد | هشدار مهم : از رودخانه فاصله بگیرید
به گزارش همشهری آنلاین، مدیرعامل سازمان آب وبرق خوزستان با اشاره به پرشدن ۸۱ درصدی مخازن سدهای خوزستان در پی بارندگی‌های اخیر گفت: ۱۰۰ درصد مخزن سد دز پر شد.
عباس صدریان‌فر جمعه شب در گفت وگوی رسانه‌ای بیان کرد: شاهد ۲ موج قوی بارشی در روزهای ۱۳ و ۱۴ اردیبشهت‌ماه در خوزستان بودیم که حوضه‌های آبریز منتهی به استان خوزستان را تحت تاثیر قرار داد.
وی با بیان اینکه سامانه‌های بارشی از ۱۰ روز گذشته مورد رصد کارشناسان سازمان آب وبرق خوزستان قرار گرفت، افزود: بررسی سامانه‌های بارشی به دلیل نوسانات زیاد دشوار بود که با مدیریت خوب و ایجاد ظرفیت در سد توانستیم سیلاب اخیر را به درستی مدیریت کنیم.
مدیرعامل سازمان آب و برق خوزستان، نقطه بحرانی بارندگی اخیر را سد دز دانست و گفت: ورودی سد دز حدود ۲هزار متر مکعب بر ثانیه بود لذا خروجی سد را از روزهای قبل به حدود ۵۰۰ مترمکعب بر ثانیه رساندیم تا بتوانیم ظرفیتی حدود ۶۵ میلیون مترمکعب ایجاد کنیم.
صدریان‌فر تصریح کرد: اگر خروجی سد افزایش نمی‌یافت مجبور بودیم آب ورودی به سد دز را خارج کنیم.
وی با تاکید بر اینکه با این ظرفیت توانستیم از سیل پایین دست جلوگیری کنیم، افزود: همزمان با این بارش، در پایین‌دست سد دز، حوضه‌های میانی از جمله سیلاب‌ها، مسیل‌ها و رودخانه‌های فصلی دبی حدود ۹۰۰ متر مکعب بر ثانیه تولید کردند که اگر مقاومت ما برای خروجی سد نبود همپوشانی این ۲ خروجی می‌توانست برای مردم مشکلاتی ایجاد کند.
مدیرعامل سازمان آب و برق خوزستان بیان کرد: وضعیت مدیریت شده و حوضه‌های پایین‌دست در حال فروکش کردن هستند و احتمال دارد خروجی سد دز را در ساعت‌های آتی بیشتر کنیم.
وی از مردم تقاضا کرد در پایین‌دست مراقبت کنند و فرمانداران مربوطه نیز اطلاع‌رسانی لازم را انجام دهند.
۸۱ درصد مخازن سدهای خوزستان پر شد
صدریان‌فر درخصوص آبگیری انجام شده نیز گفت: حدود ۸۱ درصد مخازن سدهای خوزستان آبگیری شده است؛ میزان آبگیری سد کارون به ۹۱ درصد و سد دز به ۱۰۰ درصد رسیده است.
به گزارش ایرنا بارش بیش از ۱۷۵ میلیمتر باران طی روزهای پنجشنبه و جمعه باعث آبگرفتگی معابر و وارد آمدن خسارت به زیرساخت‌های عمرانی و کشاورزی شهرستان دزفول شد.
فرماندار ویژه دزفول گفت: دستور تعطیلی بوستان‌های ساحلی این شهر صادر و عملیات تخلیه خودروها از این بوستان‌ها نیز آغاز شده است.
وی از شهروندان خواست از نزدیک شدن به بستر رودخانه دز و حضور در پارک‌های ساحلی تا عادی شدن شرایط به طور جدی خودداری کنند.
کد خبر 849065 برچسب‌ها سيل خبر مهم سد
تصاویر پدر ساواکی مهران غفوریان